Powtórzonego Prawa 32:1 Nadstawcie ucha, niebiosa, a będę mówił; i słuchaj, ziemio, słów moich ust. 32:2 Moja nauka spadnie jak deszcz, moja mowa rozwieje się jak rosa, jak drobny deszcz na delikatne ziele i jak ulewy na trawa: 32:3 Ponieważ ogłoszę imię Pańskie, przypiszcie mu wielkość nasz Bóg. 32:4 On jest Skałą, jego dzieło jest doskonałe, bo wszystkie jego drogi są sądem: a Bóg prawdy i bez nieprawości, sprawiedliwy i sprawiedliwy jest. 32:5 Sami się zepsuli, ich miejsce nie jest jego miejscem dzieci: to pokolenie przewrotne i nieuczciwe. 32:6 Czy tak odpłacacie Panu, ludu głupi i niemądry? czy on nie jest twój ojciec, który cię kupił? nie uczynił cię i nie utwierdził ciebie? 32:7 Wspomnij na dawne dni, rozważ lata wielu pokoleń: zapytaj ojca twego, a on ci objawi; twoi starsi, a oni ci powiedzą. 32:8 Kiedy Najwyższy podzielił narody ich dziedzictwo, kiedy on oddzielił synów Adama, wyznaczył granice ludu według liczba dzieci Izraela. 32:9 Bo działem Pana jest jego lud; Jakub jest jego udziałem dziedzictwo. 32:10 Znalazł go na bezludnej ziemi, na pustkowiu wyjącym na pustyni; On prowadził go, pouczał go, strzegł go jak źrenicy oka. 32:11 Jak orzeł wzburza swe gniazdo, fruwa nad swymi pisklętami, rozprzestrzenia się za granicą jej skrzydła, bierze je, nosi je na swoich skrzydłach: 32:12 Prowadził go więc sam Pan, a nie było z nim boga obcego. 32:13 Sprawił, że jeździł po wyżynach ziemi, aby mógł jeść wzrost pól; i kazał mu wysysać miód ze skały, i olej z krzemiennej skały; 32:14 Masło krów i mleko owiec, tłuszcz jagniąt i baranów rasy Baszanu i kozłów, z tłustym nerkami pszenicy; i Ty pił czystą krew winogron. 32:15 Ale Jeszurun utył i kopnął: utyłeś, urosłeś gruby, pokryty jesteś tłustością; potem opuścił Boga, który stworzył go i zlekceważyli Skałę jego zbawienia. 32:16 Pobudzili go do zazdrości obcymi bogami, obrzydliwościami sprowokowali go do gniewu. 32:17 Składali ofiary diabłom, a nie Bogu; do bogów, których nie znali, do nowi bogowie, którzy niedawno pojawili się, których nie bali się wasi ojcowie. 32:18 O skale, która cię zrodziła, nie pamiętasz i zapomniałeś o Bogu które cię ukształtowały. 32:19 Gdy Pan to zobaczył, odraził się do nich z powodu prowokacji jego synów i jego córek. 32:20 I rzekł: Zasłonę przed nimi twarz, zobaczę, jaki będzie ich koniec będzie: albowiem są to pokolenie bardzo przewrotne, dzieci, w których nie ma wiara. 32:21 Pobudzili mnie do zazdrości o to, co nie jest Bogiem; oni mają pobudzili mnie do gniewu swoimi próżnościami, i do tego ich poruszę zazdrość wobec tych, którzy nie są ludem; Sprowokuję ich do gniewu z głupim narodem. 32:22 Bo ogień rozpalił się w moim gniewie i będzie palił się aż do najniższego piekło, i strawi ziemię wraz z jej urodzajem, i podpali fundamenty gór. 32:23 Zgromadzę na nich nieszczęścia; Wydam na nich moje strzały. 32:24 Zostaną spaleni głodem i pochłonięci przez płonący żar, i z gorzką zagładą: ześlę też na nich zęby zwierząt, z jadem węży prochu. 32:25 Miecz na zewnątrz i przerażenie wewnątrz zgładzą zarówno młodzieńca i dziewica, ssąca, iz siwowłosym mężczyzną. 32:26 Powiedziałem, że rozrzucę ich po kątach, uczynię pamiątkę z nich ustanie spośród ludzi: 32:27 Gdybym nie bał się gniewu nieprzyjaciela, aby jego wrogowie nie zachowywać się dziwnie i żeby nie powiedzieli: Nasza ręka jest wysoka, a Pan nie uczynił tego wszystkiego. 32:28 Bo oni są narodem pozbawionym rady i nie ma jej w nich zrozumienie. 32:29 O, żeby byli mądrzy, żeby to zrozumieli, żeby to zrozumieli rozważ ich ostateczny koniec! 32:30 Jakże jeden może ścigać tysiąc, a dwóch zmusić do ucieczki dziesięć tysięcy, gdyby ich Skała ich nie sprzedała, a Pan ich zamknął? 32:31 Bo ich skała nie jest naszą skałą, nawet nasi wrogowie sędziowie. 32:32 Bo ich winorośl jest z winorośli Sodomy i z pól Gomory. ich winogrona są winogronami żółciowymi, ich grona są gorzkie: 32:33 Ich wino to jad smoków i okrutny jad żmij. 32:34 Czy to nie jest złożone u mnie i zapieczętowane wśród moich skarbów? 32:35 Do mnie należy pomsta i odpłata; ich noga ześlizgnie się we właściwym czasie czas: bo zbliża się dzień ich nieszczęścia i rzeczy, które przyjdą do nich, pospieszcie się. 32:36 Bo PAN osądzi swój lud i upamięta się za swój sług, gdy widzi, że ich władza zniknęła i nie ma żadnej zamkniętej w górę lub w lewo. 32:37 I powie: Gdzie są ich bogowie, ich skała, w której pokładali ufność? 32:38 Którzy jedli tłuszcz ich ofiar i pili wino ich oferty napojów? niech powstaną i pomogą ci, i będą twoją ochroną. 32:39 Zobacz teraz, że ja, nawet ja, jestem nim i nie ma ze mną boga: zabijam i ożywiam; Ranię i uzdrawiam: nie ma nikogo, kto by wybawił z mojej ręki. 32:40 Bo podnoszę rękę ku niebu i mówię: Żyję na wieki. 32:41 Jeśli wyostrzę mój lśniący miecz, a moja ręka zapanuje nad sądem; I zemści się na moich wrogach i odpłaci tym, którzy nienawidzą Ja. 32:42 Moje strzały upoję krwią, a mój miecz pochłonie ciało; i że krwią zabitych i jeńców, od początek zemsty na wrogu. 32:43 Radujcie się, narody, z jego ludem, bo pomści krew swoim sługom i zemści się na swoich przeciwnikach, i tak będzie miłosierny dla swojej ziemi i dla swego ludu. 32:44 I Mojżesz przyszedł i powiedział wszystkie słowa tej pieśni do uszu ludu, on i Ozeasz, syn Nuna. 32:45 Mojżesz przestał mówić te wszystkie słowa do całego Izraela: 32:46 I rzekł do nich: Skupcie się na wszystkich słowach, które Ja świadczcie dziś między wami, co nakażecie swoim dzieciom przestrzegajcie, abyście czynili wszystkie słowa tego prawa. 32:47 Bo to nie jest dla ciebie daremne; ponieważ to jest twoje życie: i przez to przedłużycie dni wasze w ziemi, do której idziecie Jordanowi, aby go posiadł. 32:48 I przemówił Pan do Mojżesza tego samego dnia, mówiąc: 32:49 Wstąp na tę górę Abarim, na górę Nebo, która jest w ziemia Moabu, która jest naprzeciw Jerycha; a oto ziemia Kanaan, który daję synom Izraela w posiadanie: 32:50 I umrzyj na górze, na którą idziesz, i zostań przyłączony do swojej ludzie; jak Aaron, brat twój, umarł na górze Hor i został zgromadzony jego ludzie: 32:51 Ponieważ zgrzeszyliście przeciwko mnie wśród synów Izraela w wody Meriba Kadesz na pustyni Sin; ponieważ uświęciliście mnie nie pośród synów Izraela. 32:52 A jednak ujrzysz ziemię przed sobą; ale tam nie pójdziesz do ziemi, którą daję synom Izraela.