Powtórzonego Prawa
32:1 Nadstawcie ucha, niebiosa, a będę mówił; i słuchaj, ziemio, słów
moich ust.
32:2 Moja nauka spadnie jak deszcz, moja mowa rozwieje się jak rosa,
jak drobny deszcz na delikatne ziele i jak ulewy na
trawa:
32:3 Ponieważ ogłoszę imię Pańskie, przypiszcie mu wielkość
nasz Bóg.
32:4 On jest Skałą, jego dzieło jest doskonałe, bo wszystkie jego drogi są sądem: a
Bóg prawdy i bez nieprawości, sprawiedliwy i sprawiedliwy jest.
32:5 Sami się zepsuli, ich miejsce nie jest jego miejscem
dzieci: to pokolenie przewrotne i nieuczciwe.
32:6 Czy tak odpłacacie Panu, ludu głupi i niemądry? czy on nie jest twój
ojciec, który cię kupił? nie uczynił cię i nie utwierdził
ciebie?
32:7 Wspomnij na dawne dni, rozważ lata wielu pokoleń: zapytaj
ojca twego, a on ci objawi; twoi starsi, a oni ci powiedzą.
32:8 Kiedy Najwyższy podzielił narody ich dziedzictwo, kiedy on
oddzielił synów Adama, wyznaczył granice ludu według
liczba dzieci Izraela.
32:9 Bo działem Pana jest jego lud; Jakub jest jego udziałem
dziedzictwo.
32:10 Znalazł go na bezludnej ziemi, na pustkowiu wyjącym na pustyni; On
prowadził go, pouczał go, strzegł go jak źrenicy oka.
32:11 Jak orzeł wzburza swe gniazdo, fruwa nad swymi pisklętami, rozprzestrzenia się
za granicą jej skrzydła, bierze je, nosi je na swoich skrzydłach:
32:12 Prowadził go więc sam Pan, a nie było z nim boga obcego.
32:13 Sprawił, że jeździł po wyżynach ziemi, aby mógł jeść
wzrost pól; i kazał mu wysysać miód ze skały,
i olej z krzemiennej skały;
32:14 Masło krów i mleko owiec, tłuszcz jagniąt i baranów
rasy Baszanu i kozłów, z tłustym nerkami pszenicy; i Ty
pił czystą krew winogron.
32:15 Ale Jeszurun utył i kopnął: utyłeś, urosłeś
gruby, pokryty jesteś tłustością; potem opuścił Boga, który stworzył
go i zlekceważyli Skałę jego zbawienia.
32:16 Pobudzili go do zazdrości obcymi bogami, obrzydliwościami
sprowokowali go do gniewu.
32:17 Składali ofiary diabłom, a nie Bogu; do bogów, których nie znali, do
nowi bogowie, którzy niedawno pojawili się, których nie bali się wasi ojcowie.
32:18 O skale, która cię zrodziła, nie pamiętasz i zapomniałeś o Bogu
które cię ukształtowały.
32:19 Gdy Pan to zobaczył, odraził się do nich z powodu prowokacji
jego synów i jego córek.
32:20 I rzekł: Zasłonę przed nimi twarz, zobaczę, jaki będzie ich koniec
będzie: albowiem są to pokolenie bardzo przewrotne, dzieci, w których nie ma
wiara.
32:21 Pobudzili mnie do zazdrości o to, co nie jest Bogiem; oni mają
pobudzili mnie do gniewu swoimi próżnościami, i do tego ich poruszę
zazdrość wobec tych, którzy nie są ludem; Sprowokuję ich do gniewu
z głupim narodem.
32:22 Bo ogień rozpalił się w moim gniewie i będzie palił się aż do najniższego
piekło, i strawi ziemię wraz z jej urodzajem, i podpali
fundamenty gór.
32:23 Zgromadzę na nich nieszczęścia; Wydam na nich moje strzały.
32:24 Zostaną spaleni głodem i pochłonięci przez płonący żar, i
z gorzką zagładą: ześlę też na nich zęby zwierząt,
z jadem węży prochu.
32:25 Miecz na zewnątrz i przerażenie wewnątrz zgładzą zarówno młodzieńca
i dziewica, ssąca, iz siwowłosym mężczyzną.
32:26 Powiedziałem, że rozrzucę ich po kątach, uczynię pamiątkę
z nich ustanie spośród ludzi:
32:27 Gdybym nie bał się gniewu nieprzyjaciela, aby jego wrogowie nie
zachowywać się dziwnie i żeby nie powiedzieli: Nasza ręka
jest wysoka, a Pan nie uczynił tego wszystkiego.
32:28 Bo oni są narodem pozbawionym rady i nie ma jej
w nich zrozumienie.
32:29 O, żeby byli mądrzy, żeby to zrozumieli, żeby to zrozumieli
rozważ ich ostateczny koniec!
32:30 Jakże jeden może ścigać tysiąc, a dwóch zmusić do ucieczki dziesięć tysięcy,
gdyby ich Skała ich nie sprzedała, a Pan ich zamknął?
32:31 Bo ich skała nie jest naszą skałą, nawet nasi wrogowie
sędziowie.
32:32 Bo ich winorośl jest z winorośli Sodomy i z pól Gomory.
ich winogrona są winogronami żółciowymi, ich grona są gorzkie:
32:33 Ich wino to jad smoków i okrutny jad żmij.
32:34 Czy to nie jest złożone u mnie i zapieczętowane wśród moich skarbów?
32:35 Do mnie należy pomsta i odpłata; ich noga ześlizgnie się we właściwym czasie
czas: bo zbliża się dzień ich nieszczęścia i rzeczy, które
przyjdą do nich, pospieszcie się.
32:36 Bo PAN osądzi swój lud i upamięta się za swój
sług, gdy widzi, że ich władza zniknęła i nie ma żadnej zamkniętej
w górę lub w lewo.
32:37 I powie: Gdzie są ich bogowie, ich skała, w której pokładali ufność?
32:38 Którzy jedli tłuszcz ich ofiar i pili wino ich
oferty napojów? niech powstaną i pomogą ci, i będą twoją ochroną.
32:39 Zobacz teraz, że ja, nawet ja, jestem nim i nie ma ze mną boga: zabijam i
ożywiam; Ranię i uzdrawiam: nie ma nikogo, kto by wybawił
z mojej ręki.
32:40 Bo podnoszę rękę ku niebu i mówię: Żyję na wieki.
32:41 Jeśli wyostrzę mój lśniący miecz, a moja ręka zapanuje nad sądem; I
zemści się na moich wrogach i odpłaci tym, którzy nienawidzą
Ja.
32:42 Moje strzały upoję krwią, a mój miecz pochłonie
ciało; i że krwią zabitych i jeńców, od
początek zemsty na wrogu.
32:43 Radujcie się, narody, z jego ludem, bo pomści krew
swoim sługom i zemści się na swoich przeciwnikach, i tak będzie
miłosierny dla swojej ziemi i dla swego ludu.
32:44 I Mojżesz przyszedł i powiedział wszystkie słowa tej pieśni do uszu
ludu, on i Ozeasz, syn Nuna.
32:45 Mojżesz przestał mówić te wszystkie słowa do całego Izraela:
32:46 I rzekł do nich: Skupcie się na wszystkich słowach, które Ja
świadczcie dziś między wami, co nakażecie swoim dzieciom
przestrzegajcie, abyście czynili wszystkie słowa tego prawa.
32:47 Bo to nie jest dla ciebie daremne; ponieważ to jest twoje życie: i przez
to przedłużycie dni wasze w ziemi, do której idziecie
Jordanowi, aby go posiadł.
32:48 I przemówił Pan do Mojżesza tego samego dnia, mówiąc:
32:49 Wstąp na tę górę Abarim, na górę Nebo, która jest w
ziemia Moabu, która jest naprzeciw Jerycha; a oto ziemia
Kanaan, który daję synom Izraela w posiadanie:
32:50 I umrzyj na górze, na którą idziesz, i zostań przyłączony do swojej
ludzie; jak Aaron, brat twój, umarł na górze Hor i został zgromadzony
jego ludzie:
32:51 Ponieważ zgrzeszyliście przeciwko mnie wśród synów Izraela w
wody Meriba Kadesz na pustyni Sin; ponieważ uświęciliście
mnie nie pośród synów Izraela.
32:52 A jednak ujrzysz ziemię przed sobą; ale tam nie pójdziesz
do ziemi, którą daję synom Izraela.