Зәкәрия
13:1 Сол күні Дәуіттің үйіне бұлақ ашылады
Күнәлары мен арамдығы үшін Иерусалим тұрғындарына.
13:2 Сол күні, — дейді Әскербасы Жаратқан Ие, — Мен
елдегі пұттардың есімдерін жояды, бірақ олар жоқ болады
бұдан да көп есте қалады: Мен пайғамбарлар мен арамдарды да жазалаймын
елден шығу рухы.
13:3 Сонда кім пайғамбарлық ететін болса, оныкі
Оны дүниеге әкелген әкесі мен шешесі оған: «Болма» дейтін болады
өмір сүру; Өйткені сен Жаратқан Иенің атынан өтірік сөйлейсің, оның әкесі де
Ол пайғамбарлық еткенде, оны туған анасы итеріп жібереді.
13:4 Сол күні пайғамбарлар да болады
Ол пайғамбарлық еткенде, өз көргенінен ұялды; болмайды да
олар алдау үшін дөрекі киім киеді:
13:5 Бірақ ол: «Мен пайғамбар емеспін, егіншімін. өйткені адам маған үйретті
жас кезімнен мал ұстауға.
13:6 Біреу оған: «Қолыңдағы бұл жаралар не?» — деп сұрайды. Содан кейін
Ол былай деп жауап береді: «Мен өз үйімде жараланғандармен бірге».
достар.
13:7 Оян, семсер, менің қойшыма және менің адамыма қарсы
Жаратқан Ие, — дейді Әскербасы Жаратқан Ие: — Қойшыны өлтір, сонда қойлар
шашыраңдар, мен кішкентайларға қолымды бұрамын.
13:8 Бүкіл елде, — дейді Жаратқан Ие, — екі
оның бөліктері кесіліп, өледі; ал үшіншісі қалады
онда.
13:9 Мен үштен бір бөлігін от арқылы өткізіп, оларды тазартамын
Күміс тазартылғандай, оларды алтын сыналғандай сынап көреді
Менің атымды шақырып, Мен оларды тыңдаймын: «Бұл менің халқым» деп айтамын
Олар: “Жаратқан Ие — менің Құдайым”,— дейді.