Зәкәрия 13:1 Сол күні Дәуіттің үйіне бұлақ ашылады Күнәлары мен арамдығы үшін Иерусалим тұрғындарына. 13:2 Сол күні, — дейді Әскербасы Жаратқан Ие, — Мен елдегі пұттардың есімдерін жояды, бірақ олар жоқ болады бұдан да көп есте қалады: Мен пайғамбарлар мен арамдарды да жазалаймын елден шығу рухы. 13:3 Сонда кім пайғамбарлық ететін болса, оныкі Оны дүниеге әкелген әкесі мен шешесі оған: «Болма» дейтін болады өмір сүру; Өйткені сен Жаратқан Иенің атынан өтірік сөйлейсің, оның әкесі де Ол пайғамбарлық еткенде, оны туған анасы итеріп жібереді. 13:4 Сол күні пайғамбарлар да болады Ол пайғамбарлық еткенде, өз көргенінен ұялды; болмайды да олар алдау үшін дөрекі киім киеді: 13:5 Бірақ ол: «Мен пайғамбар емеспін, егіншімін. өйткені адам маған үйретті жас кезімнен мал ұстауға. 13:6 Біреу оған: «Қолыңдағы бұл жаралар не?» — деп сұрайды. Содан кейін Ол былай деп жауап береді: «Мен өз үйімде жараланғандармен бірге». достар. 13:7 Оян, семсер, менің қойшыма және менің адамыма қарсы Жаратқан Ие, — дейді Әскербасы Жаратқан Ие: — Қойшыны өлтір, сонда қойлар шашыраңдар, мен кішкентайларға қолымды бұрамын. 13:8 Бүкіл елде, — дейді Жаратқан Ие, — екі оның бөліктері кесіліп, өледі; ал үшіншісі қалады онда. 13:9 Мен үштен бір бөлігін от арқылы өткізіп, оларды тазартамын Күміс тазартылғандай, оларды алтын сыналғандай сынап көреді Менің атымды шақырып, Мен оларды тыңдаймын: «Бұл менің халқым» деп айтамын Олар: “Жаратқан Ие — менің Құдайым”,— дейді.