Забур жырлары
112:1 Жаратқан Иені мадақтаңдар! Жаратқан Иеден қорқатын адам бақытты!
өсиеттеріне қатты қуанады.
112:2 Оның ұрпағы жер бетінде күшті болады, әділдердің ұрпағы болады
құтты болсын.
112:3 Оның үйінде байлық пен байлық болады, оның әділдігі тұрақты болады.
мәңгі.
112:4 Әділдерге қараңғылықта нұр шығады, Ол мейірімді,
және мейірімді және әділ.
112:5 Жақсы адам жақсылық жасап, қарыз береді: Ол өз ісін дұрыс жолға салады.
қалау.
112:6 Әрине, ол мәңгілік қозғалмайды, әділдер сонда болады
мәңгілік естелік.
112:7 Ол жаман хабардан қорықпайды, оның жүрегі берік, оған сенеді
Құдай.
112:8 Оның жүрегі берік, Өзін көрмейінше, қорықпайды
жауларына деген тілек.
112:9 Ол тарап кетті, Ол кедейлерге берді. Оның әділдігі берік
мәңгілікке; Оның мүйізі құрметпен көтеріледі.
112:10 Зұлымдар мұны көріп, қайғырады. ол тістерімен қышырады,
және ериді: зұлымдардың қалауы жойылады.