Забур жырлары 112:1 Жаратқан Иені мадақтаңдар! Жаратқан Иеден қорқатын адам бақытты! өсиеттеріне қатты қуанады. 112:2 Оның ұрпағы жер бетінде күшті болады, әділдердің ұрпағы болады құтты болсын. 112:3 Оның үйінде байлық пен байлық болады, оның әділдігі тұрақты болады. мәңгі. 112:4 Әділдерге қараңғылықта нұр шығады, Ол мейірімді, және мейірімді және әділ. 112:5 Жақсы адам жақсылық жасап, қарыз береді: Ол өз ісін дұрыс жолға салады. қалау. 112:6 Әрине, ол мәңгілік қозғалмайды, әділдер сонда болады мәңгілік естелік. 112:7 Ол жаман хабардан қорықпайды, оның жүрегі берік, оған сенеді Құдай. 112:8 Оның жүрегі берік, Өзін көрмейінше, қорықпайды жауларына деген тілек. 112:9 Ол тарап кетті, Ол кедейлерге берді. Оның әділдігі берік мәңгілікке; Оның мүйізі құрметпен көтеріледі. 112:10 Зұлымдар мұны көріп, қайғырады. ол тістерімен қышырады, және ериді: зұлымдардың қалауы жойылады.