Забур жырлары
90:1 Тәңірім, сен бізге ұрпақтан-ұрпаққа тұрақтадың.
90:2 Таулар пайда болмай тұрып, немесе сен оны жаратпастан бұрын
жер мен дүние, тіпті мәңгіліктен мәңгілікке дейін сен Құдайсың.
90:3 Сен адамды құрдымға жібересің. «Адам балалары, қайтып келіңдер!» — деді.
90:4 Сенің көз алдыңда өткен мың жыл кешегідей,
түнде күзетші ретінде.
90:5 Сен оларды топан судай алып кетесің. олар ұйқы сияқты: ішінде
таңертең олар өсіп тұрған шөп сияқты.
90:6 Таңертең ол гүлдейді және өседі. кешке кесіледі
құлап, қурап қалады.
90:7 Өйткені сенің қаһарыңнан қырылып қалдық, сенің қаһарыңнан біз мазасыздандық.
90:8 Сен біздің заңсыздықтарымызды, жасырын күнәларымызды жарыққа шығардың.
сенің жүзіңнен.
90:9 Өйткені біздің барлық күндеріміз сенің қаһарыңмен өтті, біз өмір сүріп жатырмыз
айтылатын әңгіме.
90:10 Біздің жылдарымыз алпыс жыл, он жыл. және егер себеппен
күші олар сексен жыл болса да, олардың күші еңбек және
қайғы; өйткені ол көп ұзамай үзіліп, біз ұшып кетеміз.
90:11 Сенің қаһарыңның күшін кім біледі? Тіпті сенің қорқынышыңа қарай солай
сенің қаһарың.
90:12 Сондықтан бізге күндерімізді санауды үйретші, сонда біз жүректерімізді соған жұмсай аламыз
даналық.
90:13 Уа, Жаратқан Ие, қашанға дейін қайтасың? және сенің ісіңе тәубе етсін
қызметшілер.
90:14 Рақымыңмен бізді ерте тойла! Біз бәріміз қуанып, қуанамыз
біздің күндеріміз.
90:15 Бізді азаптаған күндерің үшін қуанта гөр.
зұлымдықты көрген жылдар.
90:16 Сенің істерің құлдарыңа көрінсін, сенің даңқың оларға көрінсін.
балалар.
90:17 Құдайымыз Жаратқан Иенің сұлулығы бізге болсын!
өз қолымыздың жұмысы; иә, біздің қолдарымыздың еңбегін сен бекітесің
ол.