Забур жырлары 90:1 Тәңірім, сен бізге ұрпақтан-ұрпаққа тұрақтадың. 90:2 Таулар пайда болмай тұрып, немесе сен оны жаратпастан бұрын жер мен дүние, тіпті мәңгіліктен мәңгілікке дейін сен Құдайсың. 90:3 Сен адамды құрдымға жібересің. «Адам балалары, қайтып келіңдер!» — деді. 90:4 Сенің көз алдыңда өткен мың жыл кешегідей, түнде күзетші ретінде. 90:5 Сен оларды топан судай алып кетесің. олар ұйқы сияқты: ішінде таңертең олар өсіп тұрған шөп сияқты. 90:6 Таңертең ол гүлдейді және өседі. кешке кесіледі құлап, қурап қалады. 90:7 Өйткені сенің қаһарыңнан қырылып қалдық, сенің қаһарыңнан біз мазасыздандық. 90:8 Сен біздің заңсыздықтарымызды, жасырын күнәларымызды жарыққа шығардың. сенің жүзіңнен. 90:9 Өйткені біздің барлық күндеріміз сенің қаһарыңмен өтті, біз өмір сүріп жатырмыз айтылатын әңгіме. 90:10 Біздің жылдарымыз алпыс жыл, он жыл. және егер себеппен күші олар сексен жыл болса да, олардың күші еңбек және қайғы; өйткені ол көп ұзамай үзіліп, біз ұшып кетеміз. 90:11 Сенің қаһарыңның күшін кім біледі? Тіпті сенің қорқынышыңа қарай солай сенің қаһарың. 90:12 Сондықтан бізге күндерімізді санауды үйретші, сонда біз жүректерімізді соған жұмсай аламыз даналық. 90:13 Уа, Жаратқан Ие, қашанға дейін қайтасың? және сенің ісіңе тәубе етсін қызметшілер. 90:14 Рақымыңмен бізді ерте тойла! Біз бәріміз қуанып, қуанамыз біздің күндеріміз. 90:15 Бізді азаптаған күндерің үшін қуанта гөр. зұлымдықты көрген жылдар. 90:16 Сенің істерің құлдарыңа көрінсін, сенің даңқың оларға көрінсін. балалар. 90:17 Құдайымыз Жаратқан Иенің сұлулығы бізге болсын! өз қолымыздың жұмысы; иә, біздің қолдарымыздың еңбегін сен бекітесің ол.