Забур жырлары 77:1 Мен дауысыммен Құдайға жалбарындым, дауысыммен Құдайға жалбарындым. және ол берді маған құлақ. 77:2 Қиындыққа ұшыраған күні Жаратқан Иені іздедім, Түнде жарам жүгірді, және тоқтамады: менің жаным жұбатудан бас тартты. 77:3 Мен Құдайды есіме түсіріп, мазасыздандым, Мен шағымдандым, рухым болды басып қалды. Села. 77:4 Сен менің көзімді оятып тұрсың: Мен сөйлей алмаймын деп алаңдадым. 77:5 Ескі күндерді, Көне замандарды қарастырдым. 77:6 Мен түнде әнімді еске алуға шақырамын: Мен өз әніммен сөйлесемін жүрек: және менің рухым тыңғылықты ізденді. 77:7 Жаратқан Ие мәңгілікке бас тарта ма? және ол бұдан былай қолайлы болмай ма? 77:8 Оның мейірімділігі мәңгілікке жойылды ма? Оның уәдесі мәңгілікке орындалмайды ма? 77:9 Құдай мейірімді болуды ұмытты ма? Ол ашуланып сөйлеген сөзін жауып тастады мейірімділік? Села. 77:10 Мен: «Бұл менің әлсіздігім, бірақ мен өткен жылдарды есіме аламын», – дедім Ең Тағаланың оң қолы. 77:11 Жаратқан Иенің істерін есіме аламын, Сенің істеріңді есіме аламын ежелгі ғажайыптар. 77:12 Мен сенің барлық істерің туралы ой жүгіртіп, істеріңді айтамын. 77:13 Уа, Құдай, сенің жолың киелі жерде: біздің Құдайдай ұлы Құдай кім? 77:14 Сен таңқаларлық Құдайсың, сен өз күшіңді жарияладың халық арасында. 77:15 Сен өз халқыңды, Жақып пен ұлдарын өз қолыңмен құтқардың. Жүсіп. Села. 77:16 Сулар сені көрді, Уа, Құдай, сулар сені көрді. олар қорқады: тереңдіктері де мазасызданды. 77:17 Бұлттар суды төгіп тастады, аспан дыбыс шығарды: сіздің жебелеріңіз шетелге де кетті. 77:18 Сенің күн күркіреуіңнің даусы көкте болды: найзағай жарқыратты. дүние: жер дірілдеп, сілкінді. 77:19 Сенің жолың теңізде, сенің жолың үлкен суларда және сенің жолың аяқ іздері белгісіз. 77:20 Сен Мұса мен Һаронның қолымен халқыңды отардай жетектедің.