Забур жырлары
77:1 Мен дауысыммен Құдайға жалбарындым, дауысыммен Құдайға жалбарындым. және ол берді
маған құлақ.
77:2 Қиындыққа ұшыраған күні Жаратқан Иені іздедім, Түнде жарам жүгірді,
және тоқтамады: менің жаным жұбатудан бас тартты.
77:3 Мен Құдайды есіме түсіріп, мазасыздандым, Мен шағымдандым, рухым болды
басып қалды. Села.
77:4 Сен менің көзімді оятып тұрсың: Мен сөйлей алмаймын деп алаңдадым.
77:5 Ескі күндерді, Көне замандарды қарастырдым.
77:6 Мен түнде әнімді еске алуға шақырамын: Мен өз әніммен сөйлесемін
жүрек: және менің рухым тыңғылықты ізденді.
77:7 Жаратқан Ие мәңгілікке бас тарта ма? және ол бұдан былай қолайлы болмай ма?
77:8 Оның мейірімділігі мәңгілікке жойылды ма? Оның уәдесі мәңгілікке орындалмайды ма?
77:9 Құдай мейірімді болуды ұмытты ма? Ол ашуланып сөйлеген сөзін жауып тастады
мейірімділік? Села.
77:10 Мен: «Бұл менің әлсіздігім, бірақ мен өткен жылдарды есіме аламын», – дедім
Ең Тағаланың оң қолы.
77:11 Жаратқан Иенің істерін есіме аламын, Сенің істеріңді есіме аламын
ежелгі ғажайыптар.
77:12 Мен сенің барлық істерің туралы ой жүгіртіп, істеріңді айтамын.
77:13 Уа, Құдай, сенің жолың киелі жерде: біздің Құдайдай ұлы Құдай кім?
77:14 Сен таңқаларлық Құдайсың, сен өз күшіңді жарияладың
халық арасында.
77:15 Сен өз халқыңды, Жақып пен ұлдарын өз қолыңмен құтқардың.
Жүсіп. Села.
77:16 Сулар сені көрді, Уа, Құдай, сулар сені көрді. олар қорқады:
тереңдіктері де мазасызданды.
77:17 Бұлттар суды төгіп тастады, аспан дыбыс шығарды: сіздің жебелеріңіз
шетелге де кетті.
77:18 Сенің күн күркіреуіңнің даусы көкте болды: найзағай жарқыратты.
дүние: жер дірілдеп, сілкінді.
77:19 Сенің жолың теңізде, сенің жолың үлкен суларда және сенің жолың
аяқ іздері белгісіз.
77:20 Сен Мұса мен Һаронның қолымен халқыңды отардай жетектедің.