Забур жырлары 39:1 Мен: «Тіліммен күнә жасамау үшін, өз жолдарыма назар аударамын», – дедім Зұлым менің алдымда тұрғанда, аузымды тізгінмен ұстайды. 39:2 Мен үнсіздіктен мылқау болдым, Мен тыныштықты сақтадым, тіпті жақсылықтан да; және менің қайғым араластырылды. 39:3 Жүрегім қызып кетті, Ойланып жүргенімде, от жанып кетті тіліммен айттым, 39:4 Жаратқан Ие, менің соңым мен күндерімнің өлшемін білсін. Мен қаншалықты әлсіз екенімді білуім үшін. 39:5 Міне, сен менің күндерімді қолдың кеңіндей қылдың. ал менің жасым сондай сенің алдыңда ешнәрсе жоқ: шын мәнінде әрбір адам өзінің ең жақсы күйінде бос әурешілік. Села. 39:6 Расында, әркім бос әурешілікпен жүреді, Расында олар алаңдатады босқа: ол байлықты жинайды, бірақ оны кім жинайтынын білмейді. 39:7 Ал енді, Ием, мен нені күтемін? үмітім сенде. 39:8 Мені барлық күнәларымнан құтқара гөр, мені Құдайдың қорлығына айналдырма ақымақ. 39:9 Мен мылқау едім, аузымды ашпадым. өйткені сен мұны істедің. 39:10 Менен соққыңды алып таста: Сенің қолыңның соққысынан мен жегім кетті. 39:11 Адамды сөгіспен түзесең, оның кінәсін жазалайсың. Сұлулықты көбелектей жалмады: Әрине, әр адам бос әурешілік. Села. 39:12 Уа, Жаратқан Ие, дұғамды тыңда, зарыма құлақ сал! тыныштықты сақтама Менің көз жасым: өйткені мен сенімен бірге жатпын, мен сияқты бөтенмін әкелер болды. 39:13 Уа, мені аямашы, мен бұл жерден кетпей тұрып, күш-қуатымды қалпына келтіремін Көбірек.