Забур жырлары
39:1 Мен: «Тіліммен күнә жасамау үшін, өз жолдарыма назар аударамын», – дедім
Зұлым менің алдымда тұрғанда, аузымды тізгінмен ұстайды.
39:2 Мен үнсіздіктен мылқау болдым, Мен тыныштықты сақтадым, тіпті жақсылықтан да; және менің қайғым
араластырылды.
39:3 Жүрегім қызып кетті, Ойланып жүргенімде, от жанып кетті
тіліммен айттым,
39:4 Жаратқан Ие, менің соңым мен күндерімнің өлшемін білсін.
Мен қаншалықты әлсіз екенімді білуім үшін.
39:5 Міне, сен менің күндерімді қолдың кеңіндей қылдың. ал менің жасым сондай
сенің алдыңда ешнәрсе жоқ: шын мәнінде әрбір адам өзінің ең жақсы күйінде
бос әурешілік. Села.
39:6 Расында, әркім бос әурешілікпен жүреді, Расында олар алаңдатады
босқа: ол байлықты жинайды, бірақ оны кім жинайтынын білмейді.
39:7 Ал енді, Ием, мен нені күтемін? үмітім сенде.
39:8 Мені барлық күнәларымнан құтқара гөр, мені Құдайдың қорлығына айналдырма
ақымақ.
39:9 Мен мылқау едім, аузымды ашпадым. өйткені сен мұны істедің.
39:10 Менен соққыңды алып таста: Сенің қолыңның соққысынан мен жегім кетті.
39:11 Адамды сөгіспен түзесең, оның кінәсін жазалайсың.
Сұлулықты көбелектей жалмады: Әрине, әр адам бос әурешілік. Села.
39:12 Уа, Жаратқан Ие, дұғамды тыңда, зарыма құлақ сал! тыныштықты сақтама
Менің көз жасым: өйткені мен сенімен бірге жатпын, мен сияқты бөтенмін
әкелер болды.
39:13 Уа, мені аямашы, мен бұл жерден кетпей тұрып, күш-қуатымды қалпына келтіремін
Көбірек.