Забур жырлары
10:1 Уа, Жаратқан Ие, неге алыста тұрсың? Неге жасырып жүрсің заманында
қиындық?
10:2 Тәкаппарлықпен зұлымдар кедейлерді қудалайды, олар қабылдансын
олар елестеткен құрылғылар.
10:3 Өйткені зұлым адам өз қалауымен мақтанады және батасын береді
Жаратқан Ие жек көретін ашкөз.
10:4 Зұлымдар, өзінің бет-әлпетіндегі мақтанышпен, іздемейді
Құдай: Құдай оның барлық ойларында емес.
10:5 Оның жолдары әрқашан ауыр; Сенің үкімдерің одан әлдеқайда жоғары
Оның барлық жауларына келер болсақ, ол оларға мысқылдайды.
10:6 Ол өз жүрегінде: «Мен қозғалмаймын, өйткені мен ешқашан болмаймын
қиыншылық.
10:7 Оның аузы қарғысқа, өтірікке және алаяқтыққа толы, тілінің астында
бұзақылық пен әбестік.
10:8 Ол ауылдардың жасырын жерлерінде, жасырын жерлерде отырады
Ол жазықсызды өлтіреді ме: Оның көзі кедейлерге қарсы тұрады.
10:9 Ол арыстандай өз ұясында жасырын, ол жасырын түрде күтуде.
кедейді ұстаңыз: ол кедейді өзіне тартып алған кезде ұстайды
тор.
10:10 Кедейлер өз күштерінен құлап қалуы үшін ол еңкейіп, кішірейеді
бір.
10:11 Ол жүрегінде айтты: «Құдай ұмытты, Ол жүзін жасырды. ол
оны ешқашан көрмейді.
10:12 Уа, Жаратқан Ие, тұр! О, Құдай, қолыңды көтер: кішіпейілдерді ұмытпа.
10:13 Неліктен зұлымдар Құдайды қорлайды? Ол жүрегінде: «Сен», – деді
талап етпейді.
10:14 Сен оны көрдің; Өйткені сен бұзақылық пен өшпенділік көріп тұрсың, оны жазалау үшін
сенің қолыңмен: кедей өзін саған тапсырады; сен
жетімге көмекші.
10:15 Зұлымның да, зұлымның да қолын сындыр!
таппайынша зұлымдық.
10:16 Жаратқан Ие мәңгілік Патша, Оның қолынан басқа ұлттар жойылды
жер.
10:17 Жаратқан Ие, сен кішіпейілдердің қалауын естідің, Сен оларды дайындайсың.
Жүрек, сен құлағыңа естисің:
10:18 Жетім мен жәбірленгендерді соттау үшін, жер бетіндегі адам жаза алады
енді қысым жоқ.