Забур жырлары 10:1 Уа, Жаратқан Ие, неге алыста тұрсың? Неге жасырып жүрсің заманында қиындық? 10:2 Тәкаппарлықпен зұлымдар кедейлерді қудалайды, олар қабылдансын олар елестеткен құрылғылар. 10:3 Өйткені зұлым адам өз қалауымен мақтанады және батасын береді Жаратқан Ие жек көретін ашкөз. 10:4 Зұлымдар, өзінің бет-әлпетіндегі мақтанышпен, іздемейді Құдай: Құдай оның барлық ойларында емес. 10:5 Оның жолдары әрқашан ауыр; Сенің үкімдерің одан әлдеқайда жоғары Оның барлық жауларына келер болсақ, ол оларға мысқылдайды. 10:6 Ол өз жүрегінде: «Мен қозғалмаймын, өйткені мен ешқашан болмаймын қиыншылық. 10:7 Оның аузы қарғысқа, өтірікке және алаяқтыққа толы, тілінің астында бұзақылық пен әбестік. 10:8 Ол ауылдардың жасырын жерлерінде, жасырын жерлерде отырады Ол жазықсызды өлтіреді ме: Оның көзі кедейлерге қарсы тұрады. 10:9 Ол арыстандай өз ұясында жасырын, ол жасырын түрде күтуде. кедейді ұстаңыз: ол кедейді өзіне тартып алған кезде ұстайды тор. 10:10 Кедейлер өз күштерінен құлап қалуы үшін ол еңкейіп, кішірейеді бір. 10:11 Ол жүрегінде айтты: «Құдай ұмытты, Ол жүзін жасырды. ол оны ешқашан көрмейді. 10:12 Уа, Жаратқан Ие, тұр! О, Құдай, қолыңды көтер: кішіпейілдерді ұмытпа. 10:13 Неліктен зұлымдар Құдайды қорлайды? Ол жүрегінде: «Сен», – деді талап етпейді. 10:14 Сен оны көрдің; Өйткені сен бұзақылық пен өшпенділік көріп тұрсың, оны жазалау үшін сенің қолыңмен: кедей өзін саған тапсырады; сен жетімге көмекші. 10:15 Зұлымның да, зұлымның да қолын сындыр! таппайынша зұлымдық. 10:16 Жаратқан Ие мәңгілік Патша, Оның қолынан басқа ұлттар жойылды жер. 10:17 Жаратқан Ие, сен кішіпейілдердің қалауын естідің, Сен оларды дайындайсың. Жүрек, сен құлағыңа естисің: 10:18 Жетім мен жәбірленгендерді соттау үшін, жер бетіндегі адам жаза алады енді қысым жоқ.