Екклесиаст
12:1 Жастық шағыңда, жаман күндеріңде Жаратушыңды есіңе ал
«Менде жоқ» дейтін жылдар да жақындамайды
олардан ләззат алу;
12:2 Күн де, жарық та, ай да, жұлдыздар да қараңғыланбасын.
жаңбырдан кейін бұлттар да қайтып келмейді:
12:3 Үйдің күзетшілері дірілдеп, күштілер сол күні
Адамдар тағзым етеді, ұнтақтаушылар тоқтайды, өйткені олар аз.
Терезеден қарағандар қараңғыланады,
12:4 Көшелерде есіктер жабылады, дыбыс шыққанда
ұнтақтау аз, ол құстың даусын естіп, бәрі көтеріледі
музыканың қыздары төмендетіледі;
12:5 Сондай-ақ олар жоғары нәрседен қорқатын кезде, және қорқыныш болады
Жолда бадам ағашы мен шегіртке гүлдейді
ауыртпалық болады, ал қалау жойылады, өйткені адам өз өміріне барады
үйге, ал аза тұтушылар көшелерді аралайды:
12:6 Немесе күміс бау шешіліп, алтын тостаған үзіліп немесе
құмыра фонтанда, ал доңғалақ цистернада сынған.
12:7 Сонда топырақ бұрынғы қалпында жерге қайта оралады және рух болады
берген Аллаға қайт.
12:8 Уағызшы бекершілік, — дейді. бәрі бос әурешілік.
12:9 Оның үстіне, уағыздаушы дана болғандықтан, ол әлі де халыққа тәлім берді
білім; иә, ол мұқият тыңдап, көп іздеп, тәртіпке келтірді
мақал-мәтелдер.
12:10 Уағызшы ұнамды сөздерді білуге тырысты: және не болды
дұрыс жазылған, тіпті шындық сөздер.
12:11 Даналардың сөздері шегелер сияқты, шеберлер бекіткен шегелер сияқты.
бір шопаннан берілетін жиындар.
12:12 Сонымен қатар, ұлым, мынаны ескерт: онда көптеген кітаптар жасау керек
соңы жоқ; Ал көп оқу – тәнді шаршатады.
12:13 Барлығының қорытындысын тыңдайық: Құдайдан қорқып, оны сақтаңыз
өсиет: бұл адамның бүкіл міндеті.
12:14 Өйткені Құдай әрбір істі, кез келген құпияны сотқа береді.
мейлі ол жақсы болсын, мейлі ол жаман болсын.