Ծննդոց
8:1 Եւ Աստուած յիշեց Նոյին, բոլոր կենդանի արարածներին ու անասուններին
Նրա հետ էր տապանում, և Աստված քամի առաջացրեց երկրի վրա, և
ջրերը հոսող;
8:2 Եվ անդունդների աղբյուրները և երկնքի պատուհանները փակվեցին,
և երկնքից եկող անձրևը զսպվեց.
8:3 Եվ ջրերը ետ էին գալիս երկրից անընդհատ
հարյուր հիսուն օրվա վերջ ջրերը նվազեցին։
8:4 Եւ տապանակը հանգչեց եօթներորդ ամսում, տասնյոթերորդ օրը
ամիս՝ Արարատի լեռների վրա։
8:5 Ջրերը շարունակ պակասում էին մինչև տասներորդ ամիսը, տասներորդը
ամիսը, ամսվա առաջին օրը, լեռների գագաթներն էին
տեսած.
8:6 Եվ եղավ այնպես, որ քառասուն օրվա վերջում Նոյը բացեց այն
տապանի պատուհանը, որ նա շինել էր.
8:7 Եվ նա ուղարկեց մի ագռավ, որը գնում էր այս ու այն կողմ, մինչև ջրերը
չորացան երկրի վրայից։
8:8 Նա նաև աղավնի ուղարկեց նրանից, որպեսզի տեսնի, թե արդյոք ջրերը նվազե՞լ են
գետնի երեսից;
8:9 Բայց աղաւնին հանգիստ չգտաւ իր ոտքի տակի համար, եւ նա վերադարձաւ
նրան տապան մտան, քանզի ջրերը ամբողջի երեսին էին
հող, ապա մեկնեց իր ձեռքը, բռնեց նրան ու ներս քաշեց նրան
նա մտավ տապան։
8:10 Եւ մնաց եւս եօթն օր. և դարձյալ աղավնուն դուրս հանեց
տապանի;
8:11 Եվ աղավնին մտավ նրա մոտ երեկոյան. և ահա նրա բերանում կար
ձիթենու տերևը պոկվեց, ուստի Նոյը իմացավ, որ ջրերը դադարել են
Մոլորակը.
8:12 Եւ մնաց եւս եօթն օր. և աղավնին ուղարկեց. որը
այլևս չվերադարձավ նրա մոտ:
8:13 Եվ դա եղավ առաջին վեց հարյուրերորդ և առաջին տարում
ամիսը, ամսվա առաջին օրը, ջրերը ցամաքեցին
և Նոյը հանեց տապանի ծածկը և նայեց.
ահա գետնի երեսը չորացել էր։
8:14 Իսկ երկրորդ ամսին՝ ամսի քսաներորդ օրը,
չորացե՞լ է երկիրը:
8:15 Եվ Աստված խոսեց Նոյի հետ՝ ասելով.
8:16 Դուրս եկ տապանից դու և քո կինը, և քո որդիները և քո որդիները.
կանայք քեզ հետ:
8:17 Դո՛ւրս հանիր քեզ հետ բոլոր կենդանի էակները, որ քեզ հետ են
միս՝ թե՛ թռչունների, թե՛ անասունների և թե՛ բոլոր սողունների
սողում է երկրի վրա; որպեսզի նրանք առատորեն բազմանան երկրի վրա,
և պտղաբեր եղեք և շատացեք երկրի վրա:
8:18 Եվ Նոյը դուրս ելավ իր որդիներով, իր կինը և իր որդիների կանայք.
նրա հետ:
8:19 19 Ամեն գազան, ամեն սողուն, ամեն թռչուն և ամեն ինչ
սողում է երկրի վրա, ըստ իրենց տեսակների, դուրս է եկել տապանից:
8:20 Եւ Նոյ շինեց զոհասեղանն առ Տեառն. և վերցրեց ամեն մաքուր գազանից,
եւ ամէն մաքուր թռչուններ եւ ողջակէզներ մատուցեցին զոհասեղանի վրայ։
8:21 Եւ Տէր առաւ անուշ բոյր. և Եհովան ասաց իր սրտում
այլևս չի անիծի երկիրը հանուն մարդու. համար
Մարդու սրտի երևակայությունը չար է մանկուց. ոչ էլ ես նորից
այլևս խփեք ամեն կենդանի բանի, ինչպես ես արեցի:
8:22 Քանի դեռ երկիրը մնում է, սերման և բերքահավաքի ժամանակ, ցուրտ և ջերմություն, և
ամառ ու ձմեռ, ցերեկ ու գիշեր չեն դադարի։