मॅथ्यू हांणी केला
21:1 ते जेरुसलेम लागीं पावले आनी बेतफागेक पावले तेदना
ऑलिव्ह पर्वताचेर, मागीर जेजूक दोन शिश्य धाडले.
21:2 तांकां म्हणलें, “तुमच्या मुखार आशिल्ल्या गांवांत वचून रोखडेंच वच.”
तुमकां गाढव बांदून दवरला आनी तिचे वांगडा एक गांड मेळटलो
तांकां म्हजे कडेन.
21:3 कोणेंय तुमकां जाय म्हणलें जाल्यार तुमी म्हणटले, प्रभूक गरज आसा
तांकां; आनी रोखडेंच तो तांकां धाडटलो.
21:4 हें सगळें केलें, जें जें सांगिल्लें तें पुराय जावचें
संदेष्टो, म्हणत,
21:5 तुमी सियोनाचे चलयेक सांगात: पळे, तुमचो राजा नम्र, तुमचे कडेन येता.
आनी गाढवाचेर आनी गाढवाच्या पिलाचेर बसून.
21:6 शिसांनी वचून जेजून सांगिल्ले प्रमाणें केलें.
21:7 गाढव आनी गाढवाक हाडून तांकां कपडे घाले आनी
तांणी ताका ताचेर बसयलो.
21:8 आनी खूब व्हड लोकांनी आपलीं वस्त्रां वाटेर पसरलीं; हेरांनी कापले
झाडां वयल्यान फांटे सकयल देंवोवन वाटेर तणून उडयले.
21:9 फुडें वचपी आनी फाटल्यान वचपी लोकांनी रडून सांगलें.
दावीदाच्या पुताक होसाना: जो कोणाच्या नांवान येता तो धन्य
प्रभू; होसान्ना सगळ्यांत उंचेल्या पांवड्यार.
21:10 तो जेरुसलेमांत पावलो तेन्नां सगळें शार थिरावलें आनी म्हणलें: “कोण?”
हें आसा?
21:11 लोकांनी म्हणलें: हो नाझारेतचो संदेष्टो जेजू
गॅलीलांत.
21:12 जेजू देवाच्या देवळांत गेलो आनी सगळ्या विकपी लोकांक भायर काडलो
देवळांत विकतें घेतलें आनी पयशे बदलपी लोकांचीं मेजां उडयलीं.
पारवें विकपी लोकांचीं आसनां,
21:13 आनी तांकां म्हळें, “म्हज्या घराक म्हळ्ळें घर म्हणचें” अशें बरयलां
प्रार्थना करप; पूण तुवें तें चोरांचें गुहेंत केलां.
21:14 कुड्डे आनी लंगडे देवळांत ताचे कडेन आयले; आनी तो बरे जालो
तांकां.
21:15 मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञांनी ताका अजाप दिसलीं
केलें, आनी भुरगीं देवळांत रडटालीं आनी म्हणत: होसान्नाक
दावीदाचो पूत; तांकां खर नाराजगी जाली, .
21:16 आनी ताका म्हणलें, “हें कितें सांगतात तें आयकता? जेजून म्हणलें
तांकां, हय; तुमी केन्नाच वाचूंक ना, बाळंटीण आनी दुदाक धरपी भुरग्यांच्या तोंडातल्यान
तुवें स्तुती सिध्द केल्या?
21:17 तांकां सोडून शारा थावन बेथानीक गेलो. आनी ताणें रावपाक सुरवात केली
तेवटेन.
21:18 सकाळीं तो शारांत परत येताना ताका उपाशी पडली.
21:19 वाटेर अंजीराचें झाड पळेलें आनी ताचे कडेन गेलो आनी कांयच मेळ्ळें ना
ताचेर, पूण फकत पानां, आनी ताका म्हणलें, तुजेर फळां वाडूंक नाकात
आतां सावन सदांखातीर. आनी सध्या अंजीराचें झाड सुकलें.
21:20 तें पळोवन शिसांक अजाप जालें आनी म्हणलें: कितले बेगीन
अंजीराचें झाड सुकून गेलें!
21:21 जेजून तांकां जाप दिली, “हांव तुमकां खरेंच सांगतां, तुमकां आसा जाल्यार.”
भावार्थ, आनी दुबाव नाकात, तुमी फकत अंजीराचेर केल्लें हें करचे न्हय
झाड, पूण ह्या दोंगराक म्हणल्यारय, तूं पयस वच आनी
तूं दर्यांत उडयलो; तें करचें.
21:22 आनी सगळीं वस्तू तुमी मागणें करतना, विस्वास दवरून, तुमी मागतात
प्राप्त करप.
21:23 तो देवळांत भितर सरलो तेन्ना मुखेल याजक आनी जाण्टे
तो शिकयताना लोकां मदलो लोक ताचे कडेन येवन म्हणपाक लागले: “कित्याक.”
अधिकार तूं हीं कामां करता? आनी हो अधिकार तुका कोणे दिलो?
21:24 जेजून तांकां जाप दिली, “हांवूय तुमकां एक गजाल विचारतलों.
जें तुमी म्हाका सांगल्यार हांव तुमकां सांगतलों, हांव खंयच्या अधिकारान करतां
ह्यो गजाली.
21:25 जुांवाचो बातिझ्म खंयच्यान जालो? सर्गा थावन, वा मनशां थावन? आनी ते
“आमी सर्गा थावन म्हणटले जाल्यार; तो करतलो
आमकां म्हण, मागीर तुमी ताचेर कित्याक विस्वास दवरलो ना?
21:26 पूण आमी म्हणल्यार, मनशां कडल्यान; आमी लोकांक भियेतात; कारण सगळ्यांनी जॉनाक एक अशें धरतात
संदेष्टो.
21:27 तांणी जेजूक जाप दिली, “आमी सांगूंक शकनात.” आनी ताणें म्हणलें
तांकां, हांव खंयच्या अधिकारान हीं कामां करतां तें सांगूंक ना.
21:28 पूण तुमकां कितें दिसता? एका मनशाक दोन पूत आशिल्ले; आनी तो पयल्याक पावलो,
आनी म्हणलें, पुता, आयज म्हज्या द्राक्षमळ्यांत काम करपाक वच.
21:29 ताणें जाप दिली, “हांव नाका, पूण उपरांत तो पश्चात्ताप करून गेलो.”
21:30 तो दुसर् या कडेन येवन तशेंच म्हणलें. ताणें जाप दिली.
हांव वता साहेब: आनी गेलो ना.
21:31 दोगांय मदल्या कोणे बापायची इत्सा केली? ते ताका म्हणटात, द
पयलें. जेजून तांकां म्हळें: हांव तुमकां खरेंच सांगतां, कर घेवपी
आनी वेश्या तुमच्या मुखार देवाच्या राज्यांत वतात.
21:32 कित्याक जुांव तुमचे कडेन नीतिमत्वाच्या मार्गान आयलो आनी तुमी ताचेर विस्वास दवरलो
न्हय, पूण कर घेवपी आनी वेश्या लोकांनी ताचेर विस्वास दवरलो
पळयलें, उपरांत पश्चात्ताप करूंक ना, तुमी ताचेर विस्वास दवरूंक.
21:33 आनीक एक बोधकथा आयकात: एक घरमालक आशिल्लो, ताणें एक
द्राक्षमळ्यान भोंवतणीं बांदून, तातूंत सोरो दाब खणून, आनी
एक गोपुर बांदलो आनी तो शेतकारांक सोडलो आनी पयस गेलो
देश:
21:34 फळाचो काळ लागीं पावलो तेन्ना ताणें आपल्या नोकरांक धाडले
शेतकार, ताचें फळ मेळचें म्हणून.
21:35 शेतकारांनी ताच्या नोकरांक घेवन एका मनशाक मारले आनी दुसऱ्याक मारले.
आनी दुसर् याक फातर मारलो.
21:36 परतून ताणें पयल्या नोकरां परस चड नोकर धाडले आनी तांणी तें केलें
तांकां तशेंच.
21:37 पूण निमाणें ताणें आपलो पूत तांकां धाडलो: “ते आदर करतले.”
माझ्या पुताक.
21:38 पूण शेतकारांनी त्या पुताक पळेलो तेन्ना तांणी एकामेकां कडेन म्हणलें, “हें आसा.”
वारसदार हें नांव; येयात, ताका मारूंया आनी ताचो वारसो हातांत घेवया.
21:39 तांणी ताका धरलो आनी द्राक्षमळ्यांतल्यान भायर काडलो आनी जिवेशीं मारलो.
21:40 जेन्नां द्राक्षमळ्याचो स्वामी येतलो तेन्नां तो कितें करतलो
त्या शेतकारांक?
21:41 ते ताका म्हणटात, तो त्या वायट मनशांचो दुख्खान नाश करतलो आनी करतलो
ताचो द्राक्षमळ हेर शेतकारांक सोडून दिवचो आनी ताका लागून ताका
फळां तांच्या ऋतूंत मेळटात.
21:42 जेजून तांकां म्हळें, “तुमी केन्नाच शास्त्रांत वाचूंक ना, फातर.”
जें बांदकाम करप्यांनी न्हयकारलें, तें कोनशाचें मुखेल जालां.
हें प्रभूचें काम आनी आमच्या नदरेंत तें अद्भुत आसा?
21:43 देखून हांव तुमकां सांगतां, देवाचें राज्य तुमचे कडल्यान काडून घेतले.
आनी ताचीं फळां दिवपी राष्ट्राक दितात.
21:44 आनी जो कोण ह्या फातराचेर पडलो तो मोडटलो, पूण ताचेर पडटलो
जो कोण पडलो, ताका पिठो करून दळटलो.
21:45 मुखेल याजक आनी फरीसी ताचीं बोधकथा आयकून
तांकां आपूण उलयता अशें कळ्ळें.
21:46 पूण ताचेर हात घालपाक सोदताले तेन्ना तांकां लोकांक भंय दिसलो.
कारण तांणी ताका संदेष्टो म्हूण घेतलो.