Traballo 12:1 E Xob respondeu e dixo: 12:2 Sen dúbida, vós sodes o pobo, e a sabedoría morrerá contigo. 12:3 Pero eu teño entendemento igual que ti; Non son inferior a ti: si, quen non sabe cousas coma estas? 12:4 Son coma quen se mofa do seu próximo, que invoca a Deus e el respóndelle: o home recto rísese de burla. 12:5 O que está disposto a esvarar cos seus pés é como unha lámpada desprezada no interior penso nel que está a gusto. 12:6 Os tabernáculos dos ladróns prosperan, e os que provocan a Deus son seguro; en cuxa man Deus trae abundantemente. 12:7 Pero pregunta agora ás bestas, e elas ensinaránche; e as aves do aire, e diránche: 12:8 Ou fala á terra, e ela che ensinará: e os peixes do mar declararache. 12:9 Quen non sabe en todo isto que a man do Señor fixo isto? 12:10 En cuxa man está a alma de todo ser vivo e o alento de todos a humanidade. 12:11 Non proba o oído as palabras? e a boca sabe a súa carne? 12:12 Co antigo está a sabedoría; e en lonxitude de días comprensión. 12:13 Con el está a sabedoría e a forza, ten consello e entendemento. 12:14 Velaquí, el derruba, e non se pode reconstruír de novo: pecha un home, e non pode haber abertura. 12:15 Velaquí, el retén as augas e secan; tamén as envía fóra, e volcan a terra. 12:16 Con el está a forza e a sabedoría: o enganado e o enganador son seus. 12:17 El leva aos conselleiros estragados, e fai tolos aos xuíces. 12:18 El solta o vínculo dos reis, e cingue os seus lombos cun cinto. 12:19 El leva aos príncipes espoliados, e derroca aos poderosos. 12:20 Quita a fala dos fieis, e quita o comprensión dos anciáns. 12:21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e debilita a forza dos poderoso. 12:22 El descobre cousas profundas das tebras e saca á luz a sombra da morte. 12:23 El aumenta as nacións e destrúeas: engrandece as nacións nacións, e volve estreitalas. 12:24 El quita o corazón do xefe dos pobos da terra, e fainos vagar por un deserto onde non hai camiño. 12:25 Eles andan na escuridade sen luz, e el fainos cambalear como un home borracho.