Traballo
12:1 E Xob respondeu e dixo:
12:2 Sen dúbida, vós sodes o pobo, e a sabedoría morrerá contigo.
12:3 Pero eu teño entendemento igual que ti; Non son inferior a ti: si,
quen non sabe cousas coma estas?
12:4 Son coma quen se mofa do seu próximo, que invoca a Deus e el
respóndelle: o home recto rísese de burla.
12:5 O que está disposto a esvarar cos seus pés é como unha lámpada desprezada no interior
penso nel que está a gusto.
12:6 Os tabernáculos dos ladróns prosperan, e os que provocan a Deus son
seguro; en cuxa man Deus trae abundantemente.
12:7 Pero pregunta agora ás bestas, e elas ensinaránche; e as aves do
aire, e diránche:
12:8 Ou fala á terra, e ela che ensinará: e os peixes do
mar declararache.
12:9 Quen non sabe en todo isto que a man do Señor fixo
isto?
12:10 En cuxa man está a alma de todo ser vivo e o alento de todos
a humanidade.
12:11 Non proba o oído as palabras? e a boca sabe a súa carne?
12:12 Co antigo está a sabedoría; e en lonxitude de días comprensión.
12:13 Con el está a sabedoría e a forza, ten consello e entendemento.
12:14 Velaquí, el derruba, e non se pode reconstruír de novo: pecha un
home, e non pode haber abertura.
12:15 Velaquí, el retén as augas e secan; tamén as envía
fóra, e volcan a terra.
12:16 Con el está a forza e a sabedoría: o enganado e o enganador son seus.
12:17 El leva aos conselleiros estragados, e fai tolos aos xuíces.
12:18 El solta o vínculo dos reis, e cingue os seus lombos cun cinto.
12:19 El leva aos príncipes espoliados, e derroca aos poderosos.
12:20 Quita a fala dos fieis, e quita o
comprensión dos anciáns.
12:21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e debilita a forza dos
poderoso.
12:22 El descobre cousas profundas das tebras e saca á luz
a sombra da morte.
12:23 El aumenta as nacións e destrúeas: engrandece as nacións
nacións, e volve estreitalas.
12:24 El quita o corazón do xefe dos pobos da terra, e
fainos vagar por un deserto onde non hai camiño.
12:25 Eles andan na escuridade sen luz, e el fainos cambalear como
un home borracho.