Сірах
50:1 Сымон першасьвятар, сын Аніі, які ў сваім жыцьці аднавіў
зноў дом, і ў яго дні ўмацаваў храм:
50:2 І ён быў пабудаваны з падмурка двайны вышыні, высокі
крэпасць сцяны вакол храма:
50:3 У яго дні цыстэрна для вады, якая была ў компасе, як мора,
быў пакрыты латунню:
50:4 Ён паклапаціўся пра храм, каб ён не ўпаў, і ўмацаваў яго
горад супраць аблогі:
50:5 Як ён быў ушанаваны сярод людзей у сваім выхадзе з
сьвятыня!
50:6 Ён быў, як ранішняя зорка ў сярэдзіне воблака, і як месяц на
поўны:
50:7 Як сонца, што свеціць над храмам Усявышняга, і як вясёлка
даючы святло ў светлых хмарах:
50:8 І як кветка руж вясной года, як лілеі
рэкі вод, і як галіны ладану ў
час лета:
50:9 Як агонь і кадзіла ў кадзіла, і як посуд з каванага золата
з усялякімі каштоўнымі камянямі:
50:10 І як прыгожае аліўкавае дрэва, якое распускае плён, і як кіпарыс
які расце да аблокаў.
50:11 Калі ён апрануўся ў ганаровую вопратку і быў апрануты ў дасканаласць
славы, калі ён падышоў да святога алтара, ён зрабіў вопратку з
святасць пачэсны.
50:12 Калі ён узяў часткі з рук святароў, ён сам стаяў побач
ачаг ахвярніка, акружаны, як малады кедр на Ліване;
і, як пальмы, акружылі яго.
50:13 Такімі былі ўсе сыны Аарона ў сваёй славе і прынашэннях
Гасподзь у руках іхніх перад усім сходам Ізраіля.
50:14 І скончыў службу ў алтары, каб ён мог упрыгожыць ахвяру
Найвышэйшага Ўсявышняга,
50:15 Ён працягнуў руку да кубка і выліў кроў
вінаграда, ён выліў да падножжа алтара салодкую духмянасць
да Найвышэйшага Караля ўсіх.
50:16 Тады закрычалі сыны Аарона, і затрубілі ў сярэбраныя трубы, і
падняў вялікі шум, каб яго пачулі, на ўспамін перад Усявышнім.
50:17 Тады ўсе людзі разам паспяшаліся і ўпалі на зямлю
тварамі сваімі пакланяцца Госпаду Богу Усемагутнаму, Усявышняму.
50:18 Спевакі таксама спявалі дыфірамбы сваімі галасамі, з вялікай разнастайнасцю
гукі былі зроблены салодкай мелодыяй.
50:19 І людзі прасілі Госпада, Усявышняга, малітвай перад ім
гэта міласэрнасць, пакуль не скончылася ўрачыстасць Пана, і яны скончыліся
скончыў службу.
50:20 Затым ён спусціўся і падняў рукі над усім сходам
сыноў Ізраілевых, каб даць дабраславеньне Госпада разам зь ім
вусны, і радавацца ў імя Ягонае.
50:21 І яны пакланіліся, каб пакланіцца другі раз, што яны
можа атрымаць блаславенне ад Усявышняга.
50:22 Такім чынам, цяпер дабраславіце Бога ўсіх, які толькі робіць цуды
паўсюль, што ўзвышае дні нашыя ад улоньня маці і дзейнічае з намі
паводле сваёй міласці.
50:23 Ён дае нам радасць сэрца, і каб мір мог быць у нашы дні
Ізраіль назаўжды:
50:24 Каб ён пацвердзіў сваю міласэрнасць да нас і вызваліў нас у свой час!
50:25 Ёсць два віды народаў, якія ненавідзяць маё сэрца, і трэці
не нацыя:
50:26 Тыя, што сядзяць на гары Самарыі, і тыя, што жывуць сярод
Філістымляне і той неразумны народ, які жыве ў Сіхеме.
50:27 Ісус, сын Сірахаў з Ерусаліма, напісаў у гэтай кнізе
настаўленьне розуму і веды, якое выліла з сэрца свайго
наперад мудрасць.
50:28 Дабрашчасны той, хто будзе практыкавацца ў гэтым; а ён што
пакладзе іх у сэрцы сваім, стане мудрым.
50:29 Бо калі ён зробіць іх, ён будзе моцным ва ўсім: для святла
Гасподзь вядзе таго, хто дае мудрасьць пабожным. Будзь дабраславёны
імя Госпада навекі. Амін, амін.