Псалтыр
144:1 Дабраславёны Гасподзь, мая сіла, якая вучыць рукі мае ваяваць і
пальцы змагацца:
144:2 Мая дабрыня і мая крэпасць; мая высокая вежа і мой выратавальнік; мой
шчыт, і той, на каго я спадзяюся; які падпарадкоўвае мне народ мой.
144:3 Гасподзь, што такое чалавек, што ты спазнаеш яго! ці сын чалавечы,
што ты робіш яму рахунак!
144:4 Чалавек падобны да марнасці: дні яго - як цень, які праходзіць.
144:5 Нахілі нябёсы Твае, Госпадзе, і сыдзі; дакраніся да гор, і яны
будзе паліць.
144:6 Выкіньце маланку і рассейвайце іх; пусціце стрэлы свае і
знішчыць іх.
144:7 Пашлі руку тваю зверху; вызвалі мяне і вызвалі мяне ад вялікіх водаў,
ад рук чужых дзяцей;
144:8 Чые вусны гавораць пустое, і іх правіца - правая рука
фальш.
144:9 Я буду спяваць Табе новую песню, Божа, на псалтыры і
Дзесяціструнны інструмент буду спяваць Табе.
144:10 Ён дае выратаванне царам, хто вызваляе Давіда
слуга ад крыўднага мяча.
144:11 Пазбаў мяне і вызвалі мяне ад рук чужых дзяцей, чый рот
гаворыць марнасьць, і правіца іхняя - правіца хлусьні.
144:12 Каб нашы сыны былі як расліны, якія выраслі ў маладосці; што наша
дачкі могуць быць краевугольнымі камянямі, адшліфаванымі па падабенстве a
палац:
144:13 Каб нашы засекі былі поўныя, забяспечваючы ўсялякі запас: гэта нашы
авечкі могуць нарадзіць тысячы і дзесяткі тысяч на нашых вуліцах:
144:14 Каб нашы валы былі моцныя для працы; каб не было ўзлому, ні
выходзіць; каб на нашых вуліцах не было нараканняў.
144:15 Шчаслівы той народ, гэта значыць у такім выпадку: так, шчаслівы той народ,
чый Бог ёсць Гасподзь.