Zəbur
142:1 Səsimlə Rəbbi fəryad etdim. Rəbbə səsimlə etdim
duamı et.
ZƏBUR 142:2 Şikayətimi onun hüzuruna çatdırdım. Mən dərdimi onun qarşısında göstərdim.
ZƏBUR 142:3 İçimdə ruhum sıxılanda, Sən mənim yolumu bildin. In
getdiyim yolda gizlicə mənim üçün tələ qurdular.
ZƏBUR 142:4 Sağ əlimə baxdım və gördüm, amma bunu edən yox idi
məni tanı: sığınacaq məni uğursuz etdi; heç kim mənim ruhumla maraqlanmadı.
5 Ya Rəbb, Sənə fəryad etdim, dedim: “Sən mənim sığınacaq və payımsan.
yaşayanlar ölkəsi.
6 Mənim fəryadımı dinləyin, Mən çox alçaldılmışam, məni əlimdən qurtar
təqibçilər; çünki onlar məndən güclüdürlər.
ZƏBUR 142:7 Ruhumu zindandan çıxart ki, Sənin adını tərifləyim, Saleh
Məni əhatə edəcək; Çünki sən mənimlə lütfkarlıq edəcəksən.