Zəbur
137:1 Babil çaylarının yanında oturub ağladıq,
Sionu xatırladı.
ZƏBUR 137:2 Biz arfalarımızı onun ortasındakı söyüdlərdən asdıq.
3 Çünki orada bizi əsir aparanlar bizdən nəğmə tələb edirdilər. və
Bizi israf edənlər bizdən şənlik tələb edərək dedilər: “Bizə nəğmə oxu!”
Sion mahnıları.
4 Qərib ölkədə Rəbbin nəğməsini necə oxuyaq?
5 Ey Yerusəlim, səni unutsam, sağ əlim onun hiyləsini unut.
6 Səni xatırlamasam, dilim ağzımın damına yapışsın.
Yerusəlimi əsas sevincimdən üstün tutmasam.
7 Ya Rəbb, Yerusəlim günündə Edom övladlarını xatırla. ÜST
dedi: “Qaldırın, bünövrəsinə qədər qaldırın”.
8 Ey məhv olmaq istəyən Babil qızı! o, xoşbəxt olacaq
Bizə xidmət etdiyin kimi sənə mükafat verir.
9 Nə bəxtiyardır ki, Sənin balalarını alıb onlara qarşı döyür
daşlar.