Zəbur 137:1 Babil çaylarının yanında oturub ağladıq, Sionu xatırladı. ZƏBUR 137:2 Biz arfalarımızı onun ortasındakı söyüdlərdən asdıq. 3 Çünki orada bizi əsir aparanlar bizdən nəğmə tələb edirdilər. və Bizi israf edənlər bizdən şənlik tələb edərək dedilər: “Bizə nəğmə oxu!” Sion mahnıları. 4 Qərib ölkədə Rəbbin nəğməsini necə oxuyaq? 5 Ey Yerusəlim, səni unutsam, sağ əlim onun hiyləsini unut. 6 Səni xatırlamasam, dilim ağzımın damına yapışsın. Yerusəlimi əsas sevincimdən üstün tutmasam. 7 Ya Rəbb, Yerusəlim günündə Edom övladlarını xatırla. ÜST dedi: “Qaldırın, bünövrəsinə qədər qaldırın”. 8 Ey məhv olmaq istəyən Babil qızı! o, xoşbəxt olacaq Bizə xidmət etdiyin kimi sənə mükafat verir. 9 Nə bəxtiyardır ki, Sənin balalarını alıb onlara qarşı döyür daşlar.