Zəbur
42:1 Oğlan suların ardınca süzüldüyü kimi, mənim də ruhum ardınca uçur
sən, ey Allah.
2 Canım Allaha, var olan Allaha susadı. Nə vaxt gələcəm?
Allahın hüzurunda görünür?
ZƏBUR 42:3 Göz yaşlarım gecə-gündüz yemək oldu, Daim deyirlər
Mənə: Allahın haradadır?
42:4 Bunları xatırlayanda canımı içimə tökürəm, çünki getmişdim
Mən də camaatla birlikdə Allahın evinə səslə getdim
sevinc və təriflə, bayram edən izdihamla.
5 Nə üçün yıxıldın, ey canım? və niyə məndən narahatsan?
sən Allaha ümid bəslə, çünki yenə də köməyinə görə Onu tərifləyəcəyəm
üz.
6 Ey Allahım, canım içimdə yerə yıxıldı, Səni xatırlayacağam
İordan torpağından və Hermonlulardan, Mizar təpəsindən.
7 Dərinliklər su anbarlarının səsinə səslənir, bütün dalğaların
Sənin dalğaların mənim üstümə keçdi.
8 Yehova gündüz və gündüz məhəbbətini əmr edəcək
Onun nəğməsi mənimlə olacaq gecə və dualarım Allahıma
həyat.
9 Qayam Allaha deyəcəyəm: “Niyə məni unutdun? niyə gedirəm
düşmən zülmünə görə matəm?
42:10 Düşmənlərim sümüklərimdə qılınc olduğu kimi məni məzəmmət edir. deyərkən
Mənə hər gün “Allahın haradadır?”
42:11 Nə üçün yıxıldın, ey canım? və niyə içində narahatsan?
mən? sən Allaha ümid bəslə, çünki mən hələ Sağlam olanı tərifləyəcəyəm
üzüm və Allahım.