Zəbur 42:1 Oğlan suların ardınca süzüldüyü kimi, mənim də ruhum ardınca uçur sən, ey Allah. 2 Canım Allaha, var olan Allaha susadı. Nə vaxt gələcəm? Allahın hüzurunda görünür? ZƏBUR 42:3 Göz yaşlarım gecə-gündüz yemək oldu, Daim deyirlər Mənə: Allahın haradadır? 42:4 Bunları xatırlayanda canımı içimə tökürəm, çünki getmişdim Mən də camaatla birlikdə Allahın evinə səslə getdim sevinc və təriflə, bayram edən izdihamla. 5 Nə üçün yıxıldın, ey canım? və niyə məndən narahatsan? sən Allaha ümid bəslə, çünki yenə də köməyinə görə Onu tərifləyəcəyəm üz. 6 Ey Allahım, canım içimdə yerə yıxıldı, Səni xatırlayacağam İordan torpağından və Hermonlulardan, Mizar təpəsindən. 7 Dərinliklər su anbarlarının səsinə səslənir, bütün dalğaların Sənin dalğaların mənim üstümə keçdi. 8 Yehova gündüz və gündüz məhəbbətini əmr edəcək Onun nəğməsi mənimlə olacaq gecə və dualarım Allahıma həyat. 9 Qayam Allaha deyəcəyəm: “Niyə məni unutdun? niyə gedirəm düşmən zülmünə görə matəm? 42:10 Düşmənlərim sümüklərimdə qılınc olduğu kimi məni məzəmmət edir. deyərkən Mənə hər gün “Allahın haradadır?” 42:11 Nə üçün yıxıldın, ey canım? və niyə içində narahatsan? mən? sən Allaha ümid bəslə, çünki mən hələ Sağlam olanı tərifləyəcəyəm üzüm və Allahım.