İş 7:1 Məgər yer üzündə insanın müəyyən bir vaxtı yoxdur? onun da günləri deyil muzdluların günləri kimi? 7:2 Qul kölgəyə can atdığı kimi, muzdlu kimi baxan kimi. əməyinin mükafatı üçün: 7:3 Eləcə də mən aylar boş yerə sərxoş olmuşam, Gecələr isə yorucudur mənə təyin olunub. 7:4 Mən uzananda deyirəm: “Nə vaxt qalxacağam, gecə nə vaxt keçəcək? və mən səhərə qədər o yana-bu yana fırıldaqlarla doluyam. 7:5 Mənim bədənim qurdlara və toz parçalarına bürünmüşdür. dərim qırıldı və iyrənc olmaq. 7:6 Ömrüm toxucunun gəmisindən də tez keçir və ümidsiz keçir. 7:7 Yadda saxla ki, həyatım küləkdir, gözüm daha yaxşı görməyəcək. 7:8 Məni görənin gözü bir daha məni görməyəcək, Sənin gözlərindir üzərimdədir, mən də deyiləm. 7:9 Bulud tükənib yox olduğu kimi, Aşağı enən də elədir məzar bir daha qalxmayacaq. 7:10 O, bir daha evinə qayıtmayacaq, Onun yeri onu tanımayacaq daha çox. 7:11 Buna görə də ağzımı kəsməyəcəyəm. Mən öz əzabımın içində danışacağam ruh; Canımın acılığında şikayət edəcəm. 7:12 Mən dənizmi, yoxsa balinamı ki, üstümə gözətçi qoyursan? 7:13 “Yataqım mənə təsəlli verəcək, divanım şikayətimi yüngülləşdirəcək” deyəndə. 7:14 Sonra məni yuxularla qorxudursan, görüntülərlə məni qorxudursan. 7:15 Beləliklə, canım boğulmağı və ölümü seçir. 7:16 Mən bundan iyrənirəm; Mən həmişə yaşamazdım: məni tək buraxın; çünki günlərimdir boşluq. 7:17 İnsan nədir ki, onu böyüdürsən? və sən etməlisən ürəyini onun üstünə qoyursan? 7:18 Hər səhər onun yanına getməlisən və hər dəfə onu sınamalısan an? 7:19 Nə vaxta qədər məndən ayrılmayacaqsan və udqunmayana qədər məni tək qoymayacaqsan. tüpürcəyim aşağı? 7:20 Mən günah etdim; Sənə nə edim, ey insanları qoruyan? niyə Məni sənə qarşı bir nişanə etdin ki, mən də yük oldum özüm? 7:21 Bəs niyə günahımı bağışlamırsan və mənim günahımı götürmürsən? haqsızlıq? İndi mən toz içində yatacağam; və sən məni içəri axtaracaqsan səhər, amma olmayacağam.