İş
7:1 Məgər yer üzündə insanın müəyyən bir vaxtı yoxdur? onun da günləri deyil
muzdluların günləri kimi?
7:2 Qul kölgəyə can atdığı kimi, muzdlu kimi baxan kimi.
əməyinin mükafatı üçün:
7:3 Eləcə də mən aylar boş yerə sərxoş olmuşam, Gecələr isə yorucudur
mənə təyin olunub.
7:4 Mən uzananda deyirəm: “Nə vaxt qalxacağam, gecə nə vaxt keçəcək? və mən
səhərə qədər o yana-bu yana fırıldaqlarla doluyam.
7:5 Mənim bədənim qurdlara və toz parçalarına bürünmüşdür. dərim qırıldı və
iyrənc olmaq.
7:6 Ömrüm toxucunun gəmisindən də tez keçir və ümidsiz keçir.
7:7 Yadda saxla ki, həyatım küləkdir, gözüm daha yaxşı görməyəcək.
7:8 Məni görənin gözü bir daha məni görməyəcək, Sənin gözlərindir
üzərimdədir, mən də deyiləm.
7:9 Bulud tükənib yox olduğu kimi, Aşağı enən də elədir
məzar bir daha qalxmayacaq.
7:10 O, bir daha evinə qayıtmayacaq, Onun yeri onu tanımayacaq
daha çox.
7:11 Buna görə də ağzımı kəsməyəcəyəm. Mən öz əzabımın içində danışacağam
ruh; Canımın acılığında şikayət edəcəm.
7:12 Mən dənizmi, yoxsa balinamı ki, üstümə gözətçi qoyursan?
7:13 “Yataqım mənə təsəlli verəcək, divanım şikayətimi yüngülləşdirəcək” deyəndə.
7:14 Sonra məni yuxularla qorxudursan, görüntülərlə məni qorxudursan.
7:15 Beləliklə, canım boğulmağı və ölümü seçir.
7:16 Mən bundan iyrənirəm; Mən həmişə yaşamazdım: məni tək buraxın; çünki günlərimdir
boşluq.
7:17 İnsan nədir ki, onu böyüdürsən? və sən etməlisən
ürəyini onun üstünə qoyursan?
7:18 Hər səhər onun yanına getməlisən və hər dəfə onu sınamalısan
an?
7:19 Nə vaxta qədər məndən ayrılmayacaqsan və udqunmayana qədər məni tək qoymayacaqsan.
tüpürcəyim aşağı?
7:20 Mən günah etdim; Sənə nə edim, ey insanları qoruyan? niyə
Məni sənə qarşı bir nişanə etdin ki, mən də yük oldum
özüm?
7:21 Bəs niyə günahımı bağışlamırsan və mənim günahımı götürmürsən?
haqsızlıq? İndi mən toz içində yatacağam; və sən məni içəri axtaracaqsan
səhər, amma olmayacağam.